De overvolle trein

Geeft het kopen van een treinkaartje de reiziger tevens recht op een zitplaats?

Een overvolle trein, u kunt er wel eens mee te maken krijgen. Erg vervelend indien u hierdoor geen zitplaats hebt en moet staan. Maar geeft het ‘niet hebben van een zitplaats’ u recht op compensatie?

Juridisch gezien wordt het kopen van een kaartje aangemerkt als het aanvaarden van een aanbod. Door het kaartje te kopen wordt er tussen de reiziger en de vervoerder een vervoersovereenkomst gesloten. Een aantal reizigers meenden dat zij door het sluiten van deze vervoersovereenkomst recht hadden op een zitplaats in de trein. Nu zij tijdens hun reis geen zitplaats hadden, meenden zij recht te hebben op een compensatie, hetgeen zij vorderden van NS Reizigers.

In de zaak die ConsumentenClaim – namens de reizigers – tegen ‘NS Reizigers’ aanspande, oordeelde de rechter dat een reiziger die een treinkaartje koopt, daarmee niet het recht op een zitplaats koopt. De rechter overwoog dat uit de tekst van de wet geen recht op een zitplaats kan worden afgeleid. De wettekst spreekt namelijk over het ‘vervoeren’ van de reiziger en dat resultaat wordt behaald. De wijze waarop dat vervoer plaats vindt, is niet in de wet bepaald.

Voor wat betreft het standpunt dat er in de overvolle treinen sprake is van een onveilige situatie nu er geen handgrepen in de treinen zitten, oordeelde de rechter dat NS Reizigers “zich in voldoende mate inspant om het vervoer zo veilig mogelijk plaats te laten vinden”.

Uit deze uitspraak blijkt dat het kopen van een treinkaartje de reiziger enkel het recht op vervoer geeft. Op basis van de vervoersovereenkomst bestaat noch het recht op een zitplaats, noch het recht op compensatie indien de reiziger wegens een overvolle trein geen zitplaats kan bemachtigen.